W dniu 22 lipca 2017 r. weszła w życie ustawa z dnia 23 marca 2017 r. o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami (Dz. U. z 2017 r., poz. 819), dokonując tym samym transpozycji dyrektywy 2014/17/UE z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie konsumenckich umów o kredyt związanych z nieruchomościami mieszkalnymi. Ustawa ta wprowadziła do polskiego prawa nowe pojęcie pośrednika kredytu hipotecznego i ustanowiła nowy rodzaj nadzoru finansowego wykonywanego przez Komisję Nadzoru Finansowego – nadzór nad pośrednikiem kredytu hipotecznego i jego agentem. W najnowszym numerze Monitora Prawa Bankowego został opublikowany mój artykuł, którego celem jest omówienie tego nowego rodzaju nadzoru. W artykule poddano analizie zakres podmiotowy i przedmiotowy nadzoru nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami, a także jego cel i funkcje. Chodzi o funkcję licencyjną (działalność w zakresie pośrednictwa kredytu hipotecznego jest działalnością reglamentowaną i mogą ją wykonywać wyłącznie pośrednicy kredytu hipotecznego oraz agenci, przy czym prowadzenie tej działalności przez pośredników kredytu hipotecznego wymaga uzyskania zezwolenia wydawanego przez KNF oraz wpisu do rejestru pośredników kredytowych), a także o funkcję regulacyjną, kontrolną oraz dyscyplinującą (ustawodawca wyposażył KNF w katalog środków nadzorczych względem pośredników kredytu hipotecznego oraz agentów). Na koniec krótko zarysowano problematykę współpracy KNF z organami nadzoru z innych państw członkowskich.
