Dzisiaj Komisja Nadzoru Finansowego znowu negatywnie ustosunkowała się do działalności Kasy Krajowej. Otóż w komunikacie z 229 posiedzenia KNF napisano, że „Kasa Krajowa nie wypełniała w należyty sposób ustawowych obowiązków wynikających z art. 42 ustawy o skok w zakresie zapewnienia stabilności finansowej kas, a w szczególności udzielania kasom wsparcia finansowego ze środków funduszu stabilizacyjnego oraz sprawowania kontroli nad kasami dla zapewnienia bezpieczeństwa zgromadzonych w nich oszczędności oraz zgodności działalności kas z przepisami prawa. O niewystarczającej jakości działań Kasy Krajowej w zakresie wspierania kas świadczy utrzymująca się złożona sytuacja ekonomiczno–finansowa sektora SKOK.” I dalej KNF stwierdziła m.in., że zastrzeżenia budzą : - przyjęcie przez Kasę Krajową niejednoznacznych i niezapewniających kasom równego dostępu kryteriów udzielania pomocy w formie obejmowania udziałów w kasach przez Kasę Krajową oraz uzależnienie udzielenia pomocy od nawiązania przez kasy relacji biznesowych z podmiotami z grupy SKOK, - brak jednoznacznych zasad udzielania kredytów ze środków funduszu stabilizacyjnego, co stwarzało możliwość wysokiej uznaniowości przy podejmowaniu decyzji o pomocy, w szczególności w zakresie darowizn i umorzenia udzielonego kasom kredytu stabilizacyjnego i kredytu restrukturyzacyjnego, - udzielanie darowizn na cele niezwiązane z działalnością Kasy Krajowej; brak określenia kryteriów i warunków udzielania darowizn, - udzielenie poręczenia za podmiot niebędący członkiem Kasy Krajowej, co nie mieści się w jej ustawowym zakresie działania, - utrzymywanie rozbudowanej grupy SKOK, tworzonej przez spółki, w których Kasa Krajowa posiada udziały bezpośrednie i pośrednie lub posiada powiązania kapitałowe, organizacyjne bądź personalne; Kasa Krajowa nie przedstawiła uzasadnienia czy przyjęte rozwiązania w zakresie współpracy z podmiotami zależnymi i innymi podmiotami zewnętrznymi są zasadne, zarówno pod względem ponoszonych kosztów, jak i jakości świadczonych usług; zasady nadzoru właścicielskiego nad spółkami zależnymi, w istotnych aspektach, nie zostały określone procedurami. Podnoszenie tych zastrzeżeń akurat przy rozstrzyganiu kwestii personalnych (odmowa zatwierdzenia Prezesa Zarządu Kasy Krajowej oraz jej Głównego Księgowego) nie wygląda może zbyt elegancko, ale… cóż – chodzi o nieprawidłowości znane powszechnie od lat. I skoro są one powszechnie znane, to KNF nie ma wyboru – musi, ma taki publicznoprawny obowiązek, „coś” z tym zrobić i trzeba przyznać, że sięgnęła po bardzo dotkliwy a jednocześnie, jak się wydaje, skuteczny środek. Co ciekawe, Komisja w istocie staje po stronie spółdzielczych kas oszczędnościowo – kredytowych i chroni ich interesy, a przecież to Kasa Krajowa ma działać w interesie kas. Tak więc KNF, będąca przecież nadzorcą, jawi się tu jako sojusznik kas. I nie ma w tym nic złego, a nawet tak być powinno – KNF musi dla dobra systemu SKOK, a więc kas i ich członków, dbać o to, aby Kasa Krajowa należycie wykonywała swoją ustawową funkcję stabilizacyjną i kontrolną.