Odstąpienie od „chwilówki”

Pożyczkobiorca, który jest konsumentem w rozumieniu art. 221 k.c., ma prawo do odstąpienia od umowy pożyczki, kwalifikowanej jako umowa kredytu konsumenckiego, na podstawie art. 53 ust. 1 ustawy o kredycie konsumenckim (Dz. U. z 2011 r., Nr 126, poz. 715 ze zm., nazywanej dalej u.k.k.). Termin odstąpienia wynosi 14 dni liczonych (z pewnymi wyjątkami wskazanymi w art. 53 ust. 2 u.k.k.) od dnia zawarcia umowy. To prawo pożyczkobiorca ma również w przypadku pożyczek nazywanych „chwilówkami”, a więc udzielanych na okres czasu do 30 dni. W razie skorzystania przez pożyczkobiorcę z możliwości odstąpienia od umowy pożyczki (także „chwilówki”) strony mają obowiązek zwrócić sobie wzajemnie wszystko to, co od siebie otrzymały na podstawie tej umowy.  Tak więc pożyczkobiorca ma obowiązek zwrócić niezwłocznie pożyczkodawcy kwotę udostępnionej pożyczki wraz z odsetkami liczonymi od dnia wypłaty kwoty pożyczki do dnia jej zwrotu, a pożyczkobiorca wszystko to, co otrzymał od pożyczkobiorcy na podstawie umowy pożyczki, czyli wszelkie prowizje, opłaty i inne świadczenia (wyjątkiem bezzwrotnych kosztów poniesionych przez pożyczkodawcę na rzecz organów administracji publicznej oraz opłat notarialnych, o czym dalej).   Wynika to tak z samej istoty odstąpienia od umowy, jak i z przepisów ustawy o kredycie konsumenckim. Według art. 54 ust. 1 tej ustawy „konsument nie ponosi kosztów związanych z odstąpieniem od umowy o kredyt konsumencki, z wyjątkiem odsetek za okres od dnia wypłaty kredytu do dnia spłaty kredytu” a zgodnie z art. 54 ust. 4 „w przypadku odstąpienia od umowy, o którym mowa w art. 53, kredytodawcy nie przysługują żadne inne opłaty, z wyjątkiem bezzwrotnych kosztów poniesionych przez niego na rzecz organów administracji publicznej oraz opłat notarialnych.” Niewątpliwie możliwość odstąpienia pożyczkobiorcę od umowy pożyczki - „chwilówki” stanowi istotne utrudnienie dla pożyczkodawcy, niemniej jednak nie pozbawia go w zupełności zarobku – ustawodawca dopuszcza przecież możliwość naliczania odsetek (i nie określa ich wysokości, ale nie mogą być to odsetki wyższe od maksymalnych) za okres korzystania przez pożyczkobiorcę z pożyczki do momentu jej spłaty.

Kategoria